การศึกษาคือรากฐานของชีวิต

ถ้าจะว่าไปแล้วการศึกษาสำหรับคนตาบอดในประเทศไทย มีมาตั้งแต่ประมาณปีพุทธศักราช 2482 นับว่าเป็นโอกาสการศึกษาสำหรับคนตาบอดไทย สำหรับโอกาสการศึกษาเพื่อคนตาบอดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือโดยเฉพาะคนตาบอดในชนบท อาจกล่าวได้ว่ามีบุรุษตาบอดนั่นคือ ดร.ประหยัด ภูหนองโอง ที่เห็นความสำคัญด้านการศึกษาสำหรับคนตาบอด จึงได้ริเริ่มคิดงานส่งเสริมการศึกษาสำหรับคนตาบอดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2521 โดยจัดตั้งมูลนิธิธรรมมิกชนเพื่อคนตาบอดในประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ เพื่อให้การช่วยเหลือและส่งเสริมการศึกษาให้กับคนตาบอดในชนบทได้มีโอกาสได้รับการศึกษามากขึ้น ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ได้รับโอกาสการศึกษา จากที่ผมได้เรียนหนังสือเรียนร่วมกับเด็กตาดีในหมู่บ้านคือโรงเรียนผงาดวิทยา แต่ไม่รู้ว่าการศึกษานั้นจะช่วยเราได้มากน้อยเพียงใดอยู่ช่วงระยะหนึ่งประมาณชั้นประถมศึกษาปีที่สาม ผมเองได้มีโอกาสเข้ามาขอรับบริการช่วงปิดภาคเรียนโดยการเรียนเสริมไม่ว่าจะเป็นการอ่านเขียนอักษรเบรลล์ การเรียนไม่เท่าเขาสำหรับนักเรียนตาบอด ช่วงที่เรียนในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่งและระดับชั้นประถมศึกษาปีที่สอง ทำให้ผมสอบเลื่อนชั้นไม่ได้ที่เรียกว่าเรียนซ้ำชั้น แต่พอได้รับโอกาสการเข้ามารับบริการเรียนการอ่านเขียนอักษรเบรลล์ และการใช้ไม้เท้าขาวสำหรับนักเรียนตาบอดทำให้ผมสอบผ่านและมีระดับการเรียนที่ดีขึ้น หลังจากนั้นก็มีโอกาสได้รับการศึกษาระดับที่สูงขึ้นมาจนมีโอกาสได้เรียนในระดับมหาวิทยาลัย และกลับเข้ามาเป็นครูผู้สอนที่โรงเรียนการศึกษาคนตาบอด นครราชสีมา และเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนตามลำดับ จึงทำให้คุณภาพชีวิตของผมดีตามลำดับสามารถที่จะเลี้ยงครอบครัวตนเองตลอดจนมีโอกาสได้ช่วยเหลือสังคมในโอกาสต่างๆ นอกจากนั้นผมเองเป็นครูตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2545 รวมจนปัจจุบันมีอายุงานถึง 23 ปีและได้มีลูกศิษย์เรียนจบในระดับที่แตกต่างกันไปแต่ผลสุดท้ายทุกคนก็สามารถที่จะนำองค์ความรู้ต่างๆไปใช้ในชีวิตประจำวันตลอดจนการมีอาชีพมีรายได้ทำให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นกันมาแล้วก็มากมาย

          ดังนั้น จะเห็นได้ว่าการศึกษาเท่านั้นที่จะสามารถทำให้คุณภาพชีวิตของคนตาบอดนั้นมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ดังนั้น ผมขอเชิญชวนทุกท่านเมื่อมีโอกาส เข้ามาให้การสนับสนุนการศึกษาสำหรับนักเรียนตาบอดตามรูปแบบที่ท่านสะดวกนะครับไม่ว่าจะเป็นการมอบทุนการศึกษาการเลี้ยงอาหารในมื้อต่างๆ หรือแม้กระทั่งการบริจาคสิ่งของของใช้เครื่องอุปโภคบริโภคตามสมควรนะครับ